اثر ازت بر رقابت ذرت با علف های هرز

به منظور بررسی اثر ذرت بر رقابت ذرت به علفهای هرز آزمایشی در سال 1373 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل در قالب آماری کرتهای خرد شده با 4 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای اصلی شامل سه سطح ازت به مقادیر 108 و 210 و 302 کیلوگرم در هکتار (با احتساب 59/5 کیلوگرم در هکتار ازت موجود در کود فسفات آمونیوم و 58/5 کیلوگرم در هکتار ازت پایه در خاک) بود و کرتهای فرعی را تیمار شاهد بودن رقابت و سه سطح فشار علف هرز تشکیل می داد که به ترتیب فشار کم، (تداخل علفهای هرز از مرحله 6 برگی ذرت تا انتهای فصل)، فشار متوسط (تداخل علفهای هرز از مرحله 3 برگی ذرت تا انتهای فصل) و فشار زیاد (تداخل علفهای هرز همزمان با رشد ذرت تا انتهای فصل) بود. افزایش شدت تنش رقابت و تنش ازت موجب کاهش وزن خشک و عملکرد دانه ذرت شد. اختلاف وزن خشک ذرت بین تیمارهای تنش رقابت و تنش ازت با تیمار شاهد با گذشت زمان افزایش یافت که این امر را می توان ناشی از تاثیر تنش بر پیری زودرس دانست که منجر به اختلاف بیشتر تجمع ماده خشک در انتهای فصل می شود. افزایش ازت تا حد زیادی کاهش عملکرد ناشی از رقابت را جبران کرد که نشان دهنده سهم قابل توجه ازت در رقابت بود. تنش ازت و تنش رقابت اولین اثر خود را بر روی شاخص سطح برگ ذرت گذاشتند. کاهش شاخص سطح برگ در زمان کاکل دهی افزایش سقط دانه و نهایتا کاهش عملکرد ذرت را در پی داشت . نتایج نشان داد که اثر ازت بر رقابت ، کاملا وابسته به تراکم علفهای هرز در زمان کود دهی بود بدین صورت که در تیمار فشار زیاد علف هرز، افزایش میزان ازت ، موجب ازدیاد عملکرد ذرت نشد اما افزایش وزن خشک علفهای هرز را بدنبال داشت . در تیمارهای فشار متوسط و کم علف هرز، ازدیاد میزان ازت عملکرد ذرت را افزایش و وزن خشک ذرت را کاهش داد.